Zgodnie ze znowelizowanym brzmieniem art. 11 Prawa Upadłościowego, data niewypłacalności to moment, w którym dłużnik nie dokonał zapłaty na rzecz drugiego innego wierzyciela w terminie wymagalności – czyli brak płatności drugiej najdawniej wymagalnego zobowiązania pieniężnego. Z upływem 3 miesięcy od tego momentu domniemuje się, że taki dłużnik jest niewypłacalny.
Zgodnie z ust. 2, dłużnik będący osobą prawną albo jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, jest niewypłacalny także wtedy, gdy jego zobowiązania pieniężne przekraczają wartość jego majątku, a stan ten utrzymuje się przez okres przekraczający dwadzieścia cztery miesiące.
Przepis art. 11 ust. 5 formułuje tzw. domniemanie bilansowe, które określa, że zobowiązania pieniężne dłużnika przekraczają wartość jego majątku, jeżeli zgodnie z bilansem jego zobowiązania, z wyłączeniem rezerw na zobowiązania oraz zobowiązań wobec jednostek powiązanych, przekraczają wartość jego aktywów, a stan ten utrzymuje się przez okres przekraczający dwadzieścia cztery miesiące.
Jeśli potrzebują Państwo porady w sprawach związanych z upadłością, zapraszamy do naszego biura https://kancelaria-golebiowska.com.pl/doradztwo-upadlosciowe/