Od 1 kwietnia 2014 roku od samochodów osobowych wykorzystywanych w celach służbowych i prywatnych (tzw. działalność mieszana), można odliczyć 50% VAT. Bezlimitowe odliczenie przysługuje natomiast od aut używanych wyłącznie w działalności gospodarczej.
Ustawa z 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (dalej: nowelizacja) zupełnie zmieniła zasady rozliczania podatku naliczonego od firmowych samochodów. Nowelizacja wprowadziła przede wszystkim zupełnie nowe ograniczenia w odliczaniu podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków
dotyczących pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.
Nowością jest to, że zmniejszone odliczenia VAT dotyczą w zasadzie tylko aut przeznaczonych do użytku „mieszanego”, tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do potrzeb prywatnych (np. dojazd do pracy, używanie w weekendy itp.).
Oczywiście o możliwości odliczenia podatku nadal decyduje związek poniesionego kosztu z działalnością opodatkowaną.
Wykorzystywanie samochodu „mieszane” ma charakter potencjalnej (a nie tylko faktycznej) możliwości używania pojazdu do celów prywatnych. Wystarczy, bowiem jednorazowe użycie pojazdu do celów prywatnych (np. załatwienie spraw prywatnych samochodem służbowym), aby nastąpiło wykorzystanie „mieszane”. W konsekwencji w nowelizacji przyjęto założenie, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej (DMC) do 3,5 tony służy użytkowi mieszanemu i wszystkie wydatki z nim związane podlegają odliczeniu w 50% (z pewnymi wyjątkami).
Ograniczonym prawem do odliczenia zostały objęte wydatki związane z pojazdami samochodowymi o DMC nieprzekraczającej 3,5 tony. Jednocześnie ustawodawca zdecydował się na wprowadzenie do art. 2 ustawy o VAT legalnej definicji pojazdu samochodowego (pkt 34). Zgodnie z tym przepisem jest nim pojazd samochodowy klasyfikowany zgodnie z przepisami ustawy Prawo o ruchu drogowym.
Powoduje to, że ograniczeniem tym zostały objęte wydatki związane z pojazdami silnikowymi, których konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h. W
konsekwencji ograniczenie dotyczy wydatków związanych z motocyklami, samochodami osobowymi i pozostałymi pojazdami o DMC do 3,5 tony. Ograniczenie to nie dotyczy natomiast wydatków związanych z motorowerami i ciągnikami rolniczymi.
Wykorzystanie auta w działalności gospodarczej z pełnym odliczeniem VAT
Pełne 100% odliczenie VAT przysługuje natomiast tylko w odniesieniu do wydatków związanych z pojazdami wykorzystywanymi przez podatnika wyłącznie do działalności
gospodarczej. Fakt ten musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych, tj. nie może istnieć nawet możliwość użytku danego pojazdu do celów prywatnych. Taka sytuacja może
wystąpić przykładowo, gdy:
- przedmiotem działalności podatnika jest odsprzedaż tych pojazdów i zostanie wyeliminowana możliwość ich użytku prywatnego (samochody nie są zarejestrowane inie mogą poruszać się po drogach),
- konstrukcja pojazdu obiektywnie wskazuje na wyłączny użytek do działalności gospodarczej, a ewentualne wykorzystanie pojazdu do potrzeb niezwiązanych zdziałalnością gospodarczą jest incydentalne, np. jest to koparka,
- z posiadanej przez podatnika dokumentacji (regulaminy, umowy, zarządzenia itp.) obiektywnie wynika, że pojazd ten jest wykorzystywany wyłącznie do działalnościgospodarczej i nie ma możliwości, aby np. pracownik skorzystał z firmowego samochodu w celu dojazdu do swojego miejsca zamieszkania.
W przypadku osób fizycznych, które działalność gospodarczą prowadzą w swoim miejscu zamieszkania (np. architekt, geodeta), ustawodawca uznał a priori, że posiadany i wykorzystywany w działalności gospodarczej samochód jest również używany do celów prywatnych.
Zgodnie z nowymi przepisami (art. 86a ust. 4) pojazdy będą uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika w dwóch przypadkach:
- Sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika (a zwłaszcza ustalone zasady ich używania, dodatkowo potwierdzone prowadzoną ewidencją przebiegu pojazdu)wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.
- Konstrukcja tych pojazdów uniemożliwia ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do tych celów jest nieistotne.
Do tej drugiej grupy należą pojazdy samochodowe inne niż samochody osobowe mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowane na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków. Należą do niej także pojazdy specjalne, które spełniają warunki i wymagania techniczne zawarte w odrębnych przepisach, określone dla przeznaczeń następujących pojazdów:
- agregat elektryczny/spawalniczy,
- do prac wiertniczych,
- koparka, koparkospycharka,
- ładowarka,
- podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,
- żuraw samochodowy – jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym wynika, że jest to pojazd specjalny.
Stwierdzenie spełnienia wymagań technicznych dla opisanych pojazdów odbywa się (tak jak to było do końca marca 2014 roku) na podstawie dodatkowych badań technicznych
przeprowadzonych przez okręgową stację kontroli pojazdów oraz wydanego przez nią zaświadczenia i dowodu rejestracyjnego z właściwą adnotacją o spełnieniu tych wymagań, na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym – w przypadku pojazdów specjalnych. Dodatkowe badanie techniczne powinno być przeprowadzone w terminie najbliższego obowiązkowego okresowego badania technicznego, nie później jednak niż przed upływem 3 miesięcy od dnia wejścia w życie nowelizacji (czyli do końca czerwca 2014 roku). Jeżeli przed terminem najbliższego obowiązkowego okresowego badania technicznego (lub przed upływem 3 miesięcy od dnia wejścia w życie nowelizacji) pojazd, o którym mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1 i 2 (np. wielozadaniowy, van, pick-up czy pojazd z kabiną kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwoziem przeznaczonym do przewozu ładunków, jako konstrukcyjnie oddzielny element pojazdu) jest sprzedawany – dodatkowe badanie techniczne powinno być przeprowadzone najpóźniej w dniu poprzedzającym dostawę.
Zaświadczenia wydane przed 1 kwietnia 2014 roku dla pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu
ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van – zachowują ważność.
Należy zauważyć, że w ustawowym katalogu aut z pełnym odliczeniem nie ma pojazdów z dwoma rzędami siedzeń i niektórych pojazdów specjalnych. Związane to jest z faktem,
że ich przeznaczenie nie wskazuje jednoznacznie na przeważające wykorzystanie do przewozu ładunków lub używanie wyłącznie do innego użytku gospodarczego. Nie
oznacza to jednak automatycznej kwalifikacji tych pojazdów, jako służących do użytku mieszanego. Jeśli bowiem zostaną spełnione kryteria obiektywności (wskazane w art. 86a ust. 4 pkt 1) i będą one dodatkowo potwierdzone prowadzoną ewidencją przebiegu dla tych pojazdów, podatnikowi przysługuje prawo do pełnego odliczenia.
Pełne prawo do odliczenia ma zastosowanie – tak jak dotychczas – do wydatków związanych z pojazdami konstrukcyjnie przeznaczonymi do przewozu co najmniej 10
osób łącznie z kierowcą (tj. autobusów), ponieważ zakres wykorzystywania ich do celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą jest bardzo ograniczony (ze
względu na ich charakter).
Samochody o wyłącznie specjalnym przeznaczeniu z pełnym odliczeniem VAT
Należy pamiętać, że minister finansów wydał rozporządzenie z 27 marca 2014 roku w sprawie pojazdów samochodowych uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej. Rozporządzenie rozszerza katalog pojazdów
specjalnych o auta o przeznaczeniach: pogrzebowy i bankowóz typu A lub B. Warunkiem uznania tych samochodów za pojazdy specjalne z pełnym odliczeniem VAT jest jednak, aby miały one jeden rząd siedzeń albo ich dopuszczalna masa całkowita była większa niż 3 tony. Samochody te z uwagi na ich wymagania konstrukcyjne mogą – zdaniem resortu finansów – zostać uznane za pojazdy, których konstrukcja wyklucza ich użycie do potrzeb
prywatnych podatnika (względnie takie wykorzystanie będzie nieistotne).
Ustawodawca pominął w rozporządzeniu bankowozy typu C. Nie oznacza to jednak, że podatnicy użytkujący takie pojazdy nie mogą odliczać pełnego VAT. Warunkiem takiego
odliczenia jest jednak wykorzystywanie tych pojazdów wyłącznie do działalności gospodarczej. Udowodnienie tego faktu spoczywa na przedsiębiorcy.
Pełne odliczenie VAT od samochodu osobowego tylko z ewidencją pojazdu
Począwszy od 1 kwietnia 2014 roku przedsiębiorcy mogą odliczać cały VAT od firmowych pojazdów wykorzystywanych wyłącznie do potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej
(opodatkowanej VAT). W tym celu muszą jednak prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu. Ewidencjonowanie należy rozpocząć z chwilą wykorzystania auta dla potrzeb wyłącznie
firmowych. Podatnik ma również obowiązek poinformowania naczelnika urzędu skarbowego o takich pojazdach (wykorzystywanych wyłącznie do potrzeb firmowych).
Służy do tego deklaracja VAT-26. Należy złożyć ją najpóźniej 7 dnia od momentu, w którym zostanie poniesiony pierwszy wydatek związany z tym pojazdem (zakup auta, nabycie paliwa czy wydatek na naprawę).
Ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:
- numer rejestracyjny pojazdu;
- dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;
- stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;
- wpis osoby kierującej pojazdem obejmujący: kolejny nr wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy, liczbę przejechanych kilometrów oraz imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem – potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie
- autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;
- liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.
W konsekwencji prawidłowa ewidencja będzie przypominała tzw. kilometrówkę stosowaną w podatkach dochodowych. Przedsiębiorcy muszą pamiętać, że począwszy od 1 kwietnia
2014 roku samo ujęcie samochodu w ewidencji środków trwałych i wprowadzenie go do majątku trwałego firmy już nie wystarcza do pełnego odliczenia VAT. Do tego potrzebna jest ewidencja pojazdu.
Z obowiązku prowadzenia tej dokumentacji (oprócz podatników z częściowym odliczeniem) zwolnieni są przedsiębiorcy, którzy posiadają pojazdy: przeznaczone do
odprzedaży, sprzedaży – w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika, oddania w odpłatne użytkowanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze – jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub odpłatne użytkowanie tych samochodów stanowi przedmiot działalności podatnika.
Forma prowadzonej ewidencji jest dowolna. Musi ona jednak potwierdzać, że wykorzystywanie firmowych pojazdów przez podatnika wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, jeżeli ich konstrukcja tego nie zapewnia. Prowadzenie ewidencji jest obowiązkowe mimo że ustawa o VAT nie określa wprost sankcji za jej nieprowadzenie.
W przypadku stwierdzenia braku ewidencji fiskus z pewnością zakwestionuje pełne odliczenie od wydatków związanych z danym pojazdem. Jeżeli podatnik nie udowodni przy tym innymi dowodami, że wykorzystywał pojazd wyłącznie służbowo, to nie obroni swojego prawa do pełnego odliczenia.
W konsekwencji czeka go korekta podatku naliczonego. Ewidencja przebiegu pojazdu powinna być prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego
wyłącznie do działalności gospodarczej do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności. Należy pamiętać, że obowiązek prowadzenia ewidencji pojazdów nie dotyczy aut w odniesieniu, do których przysługuje częściowe odliczenie VAT bądź podatnik niema w ogóle prawa do odliczenia podatku naliczonego.
Informacja VAT-26 o pojazdach z pełnym odliczeniem
Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej samochody, dla których mają obowiązek prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu – muszą złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami. Informację tą składa się na druku
VAT-26. Ma ona w założeniu umożliwić organom podatkowym identyfikację pojazdów podatnika. Trzeba w niej podać informacje o marce, modelu, kolorze, numerze rejestracyjnym, roku produkcji oraz dacie nabycia pojazdu. Przewidziano także rubryki dotyczące daty poniesienia pierwszego wydatku związanego z tymi pojazdami oraz ewentualnie daty zmiany sposobu wykorzystywania auta.
W przypadku pojazdów nabytych, importowanych, wytworzonych lub używanych na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze
przed dniem wejścia w życie tej nowelizacji, informację składa się w terminie 7 dni od dnia, w którym poniesiono pierwszy (od dnia wejścia w życie nowelizacji) wydatek związany z tymi pojazdami.
W przypadku nie złożenia informacji VAT – 26 lub złożenia informacji niezgodnej ze stanem faktycznym podatnikowi przysługuje prawo do ograniczonego odliczenia 50%. W
konsekwencji stwierdzenia uchybień w tym zakresie organ podatkowy „wyrzuci” nieprawidłowo odliczone 50% podatku naliczonego. Jeżeli jednak informacja taka zostanie złożona po terminie, wówczas podatnik będzie mógł odliczać podatek w pełnej wysokości, począwszy od dnia, w którym złożył tę informację (oczywiście przy założeniu, że ponoszone wydatki są związane z pojazdami wykorzystywanymi przez podatnika
wyłącznie do opodatkowanej działalności gospodarczej). W przypadku zmiany wykorzystywania pojazdu samochodowego podatnik będzie zobowiązany do aktualizacji ww. informacji najpóźniej na 7 dni przed dniem, w którym dokonuje tej zmiany. W przypadku nieuprawnionego pełnego odliczenia organ podatkowy nałoży na przedsiębiorcę sankcję karną skarbową.
Zgłoszeniu w informacji VAT-26 podlegają wyłącznie pojazdy z pełnym odliczeniem podatku naliczonego.
Serwis i eksploatacja samochodu od 1 kwietnia 2014 roku
Od 1 kwietnia 2014 roku przedsiębiorcy mogą odliczyć jedynie 50% VAT naliczonego przy wydatkach eksploatacyjnych związanych z pojazdami z częściowym odliczeniem. Chodzi tu o wydatki na zakup lub import paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów (prawo to jest zawieszone do lipca 2015 r.),
naprawy lub konserwacje tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów (np. zakup GPS-a czy CB-radia).
Jednak w sytuacji, gdy w pojeździe wykorzystywanym do celów mieszanych (czyli do działalności gospodarczej i do celów prywatnych) zostanie zamontowany towar, którego
przeznaczenie obiektywnie wskazuje, że może być on wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej, podatnik odliczy cały VAT. Przykładem takich towarów mogą
być taksometry montowane w taksówkach. Pełne prawo do odliczania będzie również przysługiwało w odniesieniu do wydatków poniesionych na usługi montażu, napraw i
konserwacji, ściśle związanych z tymi towarami.
Zmiany w pojeździe po 1 kwietnia 2014 roku
W przypadku wprowadzenia zmian w pojeździe, wskutek czego utraci on swoje specyficzne określone ustawą wymagania techniczne pozwalające na 100% odliczenie,
trzeba uznać, że od dnia wprowadzenia tych zmian pojazd ten nie jest już wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej, tj. wydatki z nim związane będą korzystały z ograniczonego odliczenia podatku. Natomiast w sytuacji, gdy nie można określić dnia wprowadzenia zmian, trzeba uznać, że pojazd jest używany do działalności mieszanej od tego okresu rozliczeniowego, w którym podatnik po raz pierwszy odliczył podatek naliczony od wydatków związanych z tym pojazdem (korekta wsteczna) lub od okresu rozliczeniowego następującego po okresie rozliczeniowym, dla którego podatnik wykaże, że pojazd samochodowy spełniał określone wymagania.
Zasada ta nie znajduje jednak zastosowania w przypadku, gdy pojazdy te, pomimo utraty ich walorów technicznych, nadal spełniają kryteria (wskazane w nowym art. 86a ust. 4
pkt 1 ustawy o VAT) i zostały one dodatkowo potwierdzone prowadzoną ewidencją przebiegu dla tych pojazdów. Regulacja ta ma przeciwdziałać nadużyciom wynikającym z
kupowania aut z pełnym odliczeniem i wykorzystywaniu ich po przeróbce, jako pojazdy osobowe.
Sprzedaż samochodu w okresie korekty po 1 kwietnia 2014 roku
Nowe regulacje przewidują wprowadzenie systemu korekt przy zmianie wykorzystania pojazdu pierwotnie przeznaczonego do użytku „mieszanego”. Zmiana ta jest połączona z likwidacją zwolnienia dla sprzedawanych aut objętych ograniczonym prawem do odliczenia. Nowe przepisy mają w założeniu sprawniej realizować zasadę neutralności
VAT zarówno u podatników sprzedających używane pojazdy, jak i podatników, którzy handlują tego rodzaju pojazdami kupionymi od innych podatników (zob. wyrok Trybunału
Sprawiedliwości UE w sprawie z 19 lipca 2012 r., sygn. akt C- 160/11 Bawaria Motors). W konsekwencji sprzedaż używanego auta z częściowym odliczeniem VAT została objęta opodatkowaniem na zasadach ogólnych. Trzeba, zatem przyjąć, że z chwilą sprzedaży (w trakcie 5-letniego okresu liczonego od nabycia pojazdu) nastąpiła zmiana jego przeznaczenia do celów związanych wyłącznie z działalnością gospodarczą.
Nowe przepisy przewidują konieczność skorygowania uprzednio odliczonego podatku (lub podatku nie odliczonego) – jeśli w trakcie 60 miesięcy (przy pojazdach o wartości do
15.000 zł będzie to 12 miesięcy), licząc od miesiąca nabycia danego pojazdu, nastąpi zmiana jego przeznaczenia. Wysokość korekty jest uzależniona od miesiąca, w którym
nastąpi ta zmiana. Możliwością korekty zostały objęte również sytuacje sprzedaży pojazdów, w stosunku, do których przysługiwało ograniczone prawo do odliczania podatku
naliczonego, z uwagi na ich wykorzystywanie do użytku „mieszanego”. Wprowadzany system korekt nie ma zastosowania do pojazdów nabytych przed dniem wejścia w
życie nowelizacji (do końca marca 2014 roku). Wyjątek stanowi wyłącznie sprzedaż takiego pojazdu.
Wyłączenie prywatnego używania pojazdu z zakresu VAT
Wprowadzona konstrukcja ograniczenia do 50% odliczenia podatku w odniesieniu do pojazdów wykorzystywanych do użytku mieszanego, powiązana jest z wyłączeniem
konieczności opodatkowania ich użytku prywatnego. Dzieje się tak z uwagi na fakt, że opodatkowanie to zostało skalkulowane w przyjętym limitem odliczenia. Rozwiązanie to
– w powiązaniu z ryczałtowym ograniczeniem odliczenia VAT – ma zapewnić przedsiębiorcom proste w stosowaniu zasady odliczania podatku naliczonego od wszystkich wydatków związanych z pojazdami, bez konieczności prowadzenia
szczegółowych i przez to uciążliwych ewidencji do celów opodatkowania użytku prywatnego.
Od 1 kwietnia 2014 roku sprzedaż firmowego auta jest opodatkowana
Należy pamiętać, że resort finansów wydał nowe rozporządzenie z 12 lutego 201 4 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwolnień od podatku od towarów i
usług oraz warunków stosowania tych zwolnień. Jest ono związane z koniecznością dostosowania przepisów ustawy o VAT w zakresie zwolnień od podatku do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) z 19 lipca 2012 r. Przepis ten odnosił się do dostaw pojazdów samochodowych przy nabyciu, których podatnikowi przysługiwało częściowe odliczenie podatku naliczonego. W związku z bezpośrednim powiązaniem
likwidowanego zwolnienia z wprowadzonym do ustawy o VAT systemem korekt nowe rozporządzenie weszło w życie w tym samym terminie, co nowelizacja ustawy o VAT – czyli 1 kwietnia 2014 roku.
Od 1 kwietnia 2014 roku używanie firmowego auta do prywatnych potrzeb bez VAT
Wprowadzone w art. 8 ust. 5 ustawy o VAT nowe przepisy wyłączają konieczność rozliczania podatku w przypadku wykorzystywania przez podatnika do celów innych niż
działalność gospodarcza (np. na cele prywatne podatnika lub jego pracowników) pojazdów samochodowych objętych 50% ograniczeniem. W konsekwencji podatnik nie ma obowiązku rozliczania VAT, jeżeli pojazd jest wykorzystywany przez niego na cele inne niż działalność gospodarcza. Konieczność opodatkowania użytku prywatnego została wyłączona również w przypadku prywatnego użycia pojazdu, w stosunku, do którego podatnik nie mógł dokonać odliczenia podatku naliczonego (transakcja nabycia nie była objęta VAT lub korzystała ze zwolnienia od tego podatku), jednak przysługiwało mu ograniczone odliczenie z tytułu nabycia lub importu części składowych do tego pojazdu.
Celem takiej konstrukcji przepisu jest uniknięcie podwójnego opodatkowania, ponieważ w ograniczonym odliczeniu został już niejako „skalkulowany” użytek prywatny tych pojazdów lub ich części składowych. Wyłączenie z opodatkowania w opisanych sytuacjach dotyczy również użytku na cele inne niż działalność gospodarcza pojazdów nabytych (włączonych do przedsiębiorstwa) na podstawie umów najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze w stosunku, do których przysługiwało ograniczone odliczenie
VAT. Przepis ten nie dotyczy natomiast użytku prywatnego pojazdu w następujących sytuacjach:
- podatnik posiada pełne prawo do odliczenia VAT zarówno przy nabyciu pojazdu, jak i kupionych do niego części składowych,
- przedsiębiorca ma pełne prawo do odliczenia VAT przy nabyciu pojazdu, natomiast przy nabyciu części składowych do niego prawo to zostało ograniczone do 50%,
- Firma posiada ograniczone do 50% prawo do odliczenia VAT przy nabyciu pojazdu, natomiast przy zakupie części składowych do niego prawo do odliczenia pełnego,
- Podatnik nie ma prawa do odliczenia VAT zakupie auta, natomiast przy nabyciu części składowych do niego posiada prawo do 100% odliczenia.
Przypadki te zostały wyłączone z dyspozycji art. 8 ust. 5, gdyż w tych sytuacjach podatnik powinien być objęty VAT na zasadach ogólnych.
Art. 8 ust. 5 wyłącza stosowanie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT przede wszystkim w przypadku użycia pojazdów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika, w odniesieniu, do których podatnikowi przysługiwało ograniczone prawo do odliczenia do celów innych niż
działalność gospodarcza – w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników.
Odliczenie VAT od paliwa do aut „mieszanych” uruchomione od lipca 2015 roku
Okres przejściowy nie dotyczył wydatków na paliwa do samochodów, które są
wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej. VAT od tego typu pojazdów jest odliczany na zasadach ogólnych. Przedsiębiorcy posiadający tego typu pojazdy mają pełne prawo do odliczenia VAT od paliwa do ich napędu (art. 11 nowelizacji).
Przedstawione wskazówki, porady i interpretacje nie mają charakteru porady prawnej. Ich zastosowanie w konkretnym przypadku może wymagać dodatkowych, pogłębionych konsultacji. Zapraszamy do kontaktu z Kancelarią.
Podstawa prawna:
Art. 29a, art. 86a, art. 91 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 ze zm.);
Ustawa z 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2014 r. poz. 312);
Rozporządzenie ministra finansów z 21 marca 2014 roku w sprawie wzoru informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej (Dz.U. z 2014 r. poz. 371);
Rozporządzenie ministra finansów z 27 marca 2014 r. w sprawie pojazdów samochodowych uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika (Dz.U.z 2014 r. poz. 407);
Rozporządzenie ministra finansów z 19 marca 2014 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz.U.z 2014 r. poz. 369).